Home Office, marzenia a rzeczywistość

Home Office! Marzenie wielu pracowników biur, urzędów, kancelarii. Praca z domu to taka ziemia obiecana człowieka na etacie….

Wyobraź sobie następującą scenę.

Poniedziałek. Twoi bliscy wychodzą do pracy/szkoły/na zajęcia. Ty zamykasz za nimi drzwi, przeciągasz się rozkosznie, robisz 20 minutowy trening pilatesu i idziesz do łazienki przygotować się na powitanie nowego dnia. Dnia pracy. Kwadrans później, już ubrana w wygodne, ale eleganckie, domowe ubrania, robisz sobie kawę na mleku migdałowym z kardamonem i cynamonem, a z lodówki wyciągasz pudding chia. Jesz śniadanie przeglądając gazetę i lajkując kilka zdjęć na Instagramie (w tym oczywiście moje).

Po śniadaniu siadasz przy uprzątniętym stole. Stoją na nim świeże kwiaty. Otwierasz kalendarz, włączasz laptopa i sprawdzasz maile. Z głośników płyną spokojne nuty jazzu lub „peaceful piano” – dźwięki stworzone do pracy. Kończysz jeden projekt, odbywasz kilka rozmów telefonicznych, podrzucasz dokumenty do biura lub spotykasz się z klientem.

W przerwie robisz sobie matchę i lekki lunch. Żeby na chwilę oderwać myśli włączasz sobie jeden odcinek ulubionego serialu na Netlflix. Jeden. Potem wracasz do pracy.
Około szesnastej wyłączasz komputer, robisz obiad, prosisz partnera, żeby kupił awokado, bo się skończyło. Zanim bliscy wrócą, masz jeszcze chwilę, więc odpisujesz na kilka maili i robisz listę rzeczy do zrobienia następnego dnia. Jeszcze nie wrócili? Przeglądasz blogi i Instagram i szukasz fajnego hotelu na weekend.
Potem siadacie wspólnie do obiadu, rozmawiacie, śmiejecie się. Super dzień!

Pięknie prawda?

Wyobraź sobie teraz następną scenę.

Kiedy zamykają się drzwi za najbliższymi, zerkasz w stronę łóżka. „No tylko na chwilę” myślisz, planując przejrzeć Pudla pod kołdrą.

Budzisz się 40 minut później.
Cholera.
Ewentualnie przez te 40 minut przeglądasz Internety w telefonie. Nie wiadomo co gorsze.

Potem, ciągle w piżamie, snujesz się do kuchni by zrobić sobie kawę. Może nawet jakieś śniadanie. Wczoraj w lodówce widziałaś jogurt. Po godzinie siedzisz w kuchni, nadal w piżamie, przeglądając gazety lub Internety (bo jeszcze nie dotarłaś do ich końca!) i kończąc zimną kawę. Wzdychając sięgasz po laptopa, z obrzydzeniem sprawdzasz pocztę i odpowiadasz na wiadomości od niecierpliwych klientów. Zaglądasz do kalendarza. Lista zadań konkretna…o ten projekt jest mega ważny…zaraz, czy umyłaś już zęby?

Zaczynasz pracować. Nie możesz się skupić. Jakoś Ci niewygodnie. Przenosisz się na kanapę. Otwierasz na chwilę przeglądarkę, potrzebujesz sprawdzić coś w słowniku synonimów. Kwadrans później patrzysz na siebie z boku. Siedzisz w tej piżamie, poczochrana, owinięta kocem i oglądasz na YouTube „Cat Epic Fails” lub filmik makijażowy tego dziwnego geja. A projekt rozgrzebany. Dobrze, że chociaż na maile odpowiedziałaś.

Robisz sobie obiad. Puszczasz jeden odcinek serialu na Netflix. Oglądasz trzy.

Siadasz do pracy.

Za godzinę wracają bliscy.
Niechętnie się ogarniasz: zmieniasz piżamę na fikuśne domowe łaszki, czeszesz się i prawie wyglądasz jak te wszystkie fantastyczne dziewczyny z Instagrama lub Pinteresta. Myjesz zęby, bo nie pamiętasz, czy w końcu to zrobiłaś czy nie. Chcesz zrobić obiad, ale nie zrobiliście zakupów. Dzwonisz po pizzę.
W sumie przez cały dzień popracowałaś trzy może cztery godziny. Już wiesz, że będziesz pracować w nocy.

* * *

W moim życiu spełniają się oba scenariusze, z przewagą tego drugiego. Na szczęście już nie miażdżącą – pracuję nad tym.
Nie lubię pracować w domu. W domu fajnie się rysuje, robi i edytuje zdjęcia, skleja wpisy ze sobą. Ale już pisanie to katorga. Zwłaszcza, jeśli nie mam weny.

Przez lata siedzenia za kancelaryjnym biurkiem marzyłam o pracy w domu. Kurczę, przecież tłuc pisma procesowe to ja mogę z poziomu kanapy (poziom to słowo kluczowe), nie muszę siedzieć w pracy!

Pierwszy raz nadarzyła się okazja, kiedy wymieniali mi w domu rury. Musiałam pilnować robotników, bo palili papierosy usuwając piecyk gazowy. W pracy tymczasem oczywiście nastąpił kataklizm – sekretarka chciała się chować po śmietnikach przed listonoszem i poważnie rozważała „awarię” linii telefonicznej. Kolega przywiózł mi do domu dokumenty. Znałam sprawę i uznałam, że lepiej będzie, jak przygotuję pismo sama. Odpaliłam laptopa…i nic. Najpierw myślałam, że to przez robotników. Ale nie, oni wyszli, a ja ciągle nie mogłam się skupić. W kancelarii trzasnęłabym to pismo w trzy godziny. W domu zawiesiłam się przy pierwszym akapicie. W efekcie ten wydawałoby się drobiazg zajął mi ponad sześć godzin.

Dało mi to do myślenia.
Następne próby pracy w domu tylko potwierdziły moje obawy. Nie nadaję się do tego. Muszę wyjść „do pracy” w przeciwnym razie w ogóle nie jestem efektywna, bo czas przelatuje mi przez palce.

Kiedy przyjechałam do Brukseli znalazłam się w sytuacji, której najbardziej się obawiałam. Wiedziałam, że muszę pisać, publikować (choć i tak wiem, że chciałabyś, aby teksty pojawiały się częściej), robić zdjęcia, rysować. Jeden długi wpis ze zdjęciami to czasem nawet dziesięć godzin pracy. Pracy wymagającej dyscypliny i samokontroli.
Okropność.

Cały czas próbuję się odnaleźć w nowej dla mnie rzeczywistości, nauczyć skupienia w domowym zaciszu.

Mam jednak kilka rad dla początkujących freelancerek.

Wyjdź z łóżka!

Im wcześniej, tym lepiej. Przez pierwsze tygodnie to nierealne. Będziesz tak szczęśliwa, że nie musisz biec do pracy z wywieszonym językiem, że żadne obowiązki nie będą Ci się wydawały dostatecznie ważne.
To etap naturalny. Przeczekaj go.

Najważniejsze. Staraj się nie pracować w łóżku, a przynajmniej nie rób z tego reguły. Przyznaję, czasem zdarzyło mi się napisać kilka dobrych tekstów pod kołdrą. Ale tylko kilka. Na ponad sto…

Zrób się na bóstwo

Nie chodź w piżamie przez cały dzień (choć to kuszące), wybierz jakieś wygodne ciuchy, w których nie będziesz się wstydziła wpuścić sąsiadki czy kuriera. Może nawet zrób sobie lekki makijaż.
Bardzo często siedzę przy komputerze lub nad ilustracjami w dresie, owinięta kocem, poczochrana, ale z pomalowanymi ustami. Lubię tak.

Netflix to zło

Choć Netlix jest stroną startową w Twojej przeglądarce, nie ulegaj pokusie! Jeśli włączysz choć na chwilę „Przyjaciół”, utkniesz na dobrą godzinę śmiejąc się z żartów Chandlera. Od tej reguły jest jednak pewien wyjątek…

Poznaj swój cykl dobowy

Kiedy pracuje Ci się najlepiej? Rano czy wieczorem?
Na przykład mój mózg funkcjonuje najszybciej i najsprawniej po godzinie czternastej. Gdy pracowałam w kancelariach właśnie dlatego zdarzało mi się siedzieć po godzinach. Przeważnie w te trzy godziny – do siedemnastej – robiłam dwa razy więcej, niż w pierwszej połowie dnia.

Dlatego zazwyczaj rano nie piszę. Robię zdjęcia, rysuję – do dobry czas właśnie na Netlix, bo ni muszę być skupiona.

Biuro w kawiarni? Świetny pomysł!

Jeśli nie przeszkadza Ci hałas, lub masz dobre słuchawki, które pomogą odciąć się od zgiełku, biegnij do kawiarni! Ku własnemu zdumieniu odkryłam, że rozmowy i kawiarniany gwar w ogóle mi nie przeszkadzają. Umiem się od nich odciąć tak, że stanowią coś w rodzaju białego szumu.
Na przykład ten tekst w całości powstał nad Cappuccino w jednej z moich ulubionych knajp.

Muzyka do pracy

Znajdź sobie muzykę, przy której będzie Ci się dobrze pracować. Na przykład Adele i Florence de Machine słuchałam ilekroć musiałam napisać stanowcze pismo procesowe. Palce stukały w klawiaturę jak wściekłe.
Na Spotify znajdziesz masę playlist. Między innymi właśnie peaceful piano, dobrze wchodzi pod pracę.

Mam jeden warunek. Muzyki muszę słuchać z zewnętrznego głośnika lub ze słuchawek. Jeśli dźwięki dobiegają bezpośrednio z komputerowych głośników, totalnie nie mogę się skupić.

Kalendarz to Twój przyjaciel

Kalendarz do absolutna podstawa. Zapisuj w nim wszystko: zapłacenie rachunków, zrobienie zakupów, siłownię, kurs językowy, webinary, spotkania, telefony do wykonania, terminy itp. O niczym nie zapomnisz i błyskawicznie będziesz ustalać priorytety.

Domowe biuro

Przestrzeń do pracy jest szalenie ważna. Jeśli możesz wygospodarować w domu miejsce na ustawienie biurka – proszę bardzo! Tylko nie stawiaj go w sypialni. Po pierwsze praca będzie Cię prześladować nawet wieczorem. Po drugie pokusa zakopania się w pościeli będzie jeszcze silniejsza. Lepiej pracuj w kuchni lub salonie. Gdziekolwiek tylko możesz się rozłożyć ze swoimi rzeczami.

Ja pracuję w kuchni. Zdjęcia zdarza mi się edytować na kanapie.

Pogódź się z pracą w nocy i w weekendy

Tak czasem bywa. Zdarzają się dni, kiedy nic Ci nie idzie, a terminy gonią. Być może lepiej będzie Ci się pracowało w nocy. Bywa, że wpisy wjeżdżają na bloga nad ranem. Jeśli mi się dobrze pracuje, nie chcę przerywać. Odespać zawsze mogę następnego dnia.

Wychowaj bliskich

To może być najtrudniejsze zadanie. Dla większości ludzi fakt, że pracujesz w domu jest równoznaczny z tym, że się obijasz i masz nadmiar wolnego czasu. Jak to nie posprzątałaś domu, nie upiekłaś dwóch ciast i nie zrobiłaś trzydaniowej kolacji? Skandal.
Pamiętaj w godzinach 9 – 17 Ty też jesteś w pracy. A jeśli zrobisz coś poza pracą, na przykład zrobisz mrożoną pizzę na obiad, to już tylko efekt Twojej doskonałej organizacji.

Home Office może być super fajny, ale nie jest rozwiązaniem idealnym. Wymaga dyscypliny i samokontroli. Ale chyba warto spróbować go nieco oswoić.

Bisous :*