Dlaczego kupujemy w sieciówkach i dlaczego w najbliższym czasie to się nie zmieni?

Zakupy w sieciówkach to temat kontrowersyjny. Fast fashion, podobnie jak fast food, jest niezdrowa. Dla nas, dla naszego portfela, dla środowiska i dla innych ludzi. Wiemy to. Zdajemy sobie sprawę, że ludzie ciężko pracują za śmieszne pieniądze, byśmy mogły kupić sobie kolejną sukienkę. Mamy świadomość, że za nasze skórzane baleriny płacimy nie tylko w starych pieniądzach, ale także zanieczyszczając rzeki chemikaliami.

Mimo to ciągle kupujemy. Nowe spodnie, nowe buty, nowe torebki. Bo modne, bo widziałyśmy takie na Instagramie, bo pokazują w gazetach, a nie dlatego, że poprzednie spodnie się podarły, a torebki już nie da się naprawić.

Są blogerzy piętnujący sieciówki (choć na press day pojawiają się z chęcią i potem pokazują na Instagramie najfajniejsze ich zdaniem propozycje na nadchodzący sezon). Zwracają uwagę na daleko posunięte inspiracje kolekcjami dużych domów mody (temat rzeka). Mówią, że powinniśmy być świadomymi konsumentami, że warto wspierać polskie marki, niszowych producentów, oryginalne projekty i wzornictwo. W ten sposób dajemy pracę w Polsce i możemy mieć nadzieję, że kupowane przez nas ubrania są etyczne.

Chętnie.

Chętnie kupowałabym ubrania polskich marek, wspierałabym rodzimą produkcję. Ale, niestety bardzo wiele projektów jest po prostu złych. Zaglądam do internetowego sklepu Showroom, by kupić rzeczy wpisujące się w najnowsze trendy ze smakiem i umiarem. Jest ich niestety jak na lekarstwo. Natomiast te rzeczy, które mi się podobają, na których widok moje serduszko szybciej bije, są po prostu bardzo drogie i zwyczajnie mnie na nie nie stać.

Ceny ubrań polskich marek są wysokie. Zestaw trzech koszulek z organicznej bawełny – ponad 300 zł. Sukienka z mieszanki jedwabiu i wiskozy (wiem, że tkanina swoje kosztuje) prawie 1000 zł. Sweter z przyzwoitej przędzy 500 zł. Koszyk 500 zł. Biżuteria: pozłacany łańcuszek nawet kilkaset złotych, podobnie jak cieniutkie obrączki. To są duże kwoty.

Jeśli potrzebujesz w jednym sezonie kupić koszulę, sukienkę, spódnicę, spodnie, może jakiś podkoszulek i o zgrozo jedną/dwie pary butów, nagle się okazuje, że musisz wydać co najmniej dwa tysiące złotych. Tymczasem za ten sam zestaw w sieciówce zapłacisz około tysiąca, a podczas wyprzedaży jeszcze mniej.

Od lat wmawia się nam, że mniejsze marki przywiązują wagę do szczegółów, do jakości. A za to się płaci. Polemizowałabym, ale zakładając, że powyższa teza jest prawdziwa, to nawet jeśli będziesz kupować ubrania droższe, a zatem teoretycznie lepszej jakości, i tak będziesz je zużywać.

Kupując w sieciówce dwie przyzwoite koszulki za 140 zł będziesz je nosić przez kilka/kilkanaście miesięcy na zmianę. Jeśli kupisz jedną za 140 zł, będziesz nosić ją cały czas. Prawdopodobnie zużyjesz ją szybciej niż te dwie tańsze… i będziesz musiała ją wyrzucić.

Wyrzucanie ubrań, nawet zniszczonych (choć umówmy się, trzeba to robić), to zabójstwo dla środowiska. Dlaczego? Bo ubrania nie są materiałami, które łatwo jest przetworzyć. A to za sprawą chemii i barwników, które są używane do ich produkcji. Recycling jest piekielnie drogi, trudny i niestety często nieopłacalny (UE planuje wprowadzić dotacje na przetwarzanie tkanin). Są również tkaniny biodegradowalne jak tencel, ale przestaje on być ekologiczny, kiedy jest farbowany na intensywne kolory, bo zużywa się do tego dużo wody i środków chemicznych. Myślałaś, że to plastikowe butelki są największym problemem?

Polskie marki, które lubię i których ubrania kupuję to Wólczanka i MLE Collection. Uważam, że Wólczanka robi śliczne, dobre gatunkowo koszule. Z kolei wiele projektów firmy Katarzyny Tusk po prostu trafia w mój gust. Do tej pory kupiłam od niej dwie sukienki i sweter i jestem z nich bardzo zadowolona. Dodatkowo uważam, że ceny tych rzeczy nie są aż tak bardzo wygórowane.

Femi Stories, które jak wiecie lubię, ma ceny bezczelne i już kolejny sezon nic u nich nie kupiłam. Madelle Varsovie szyje cudowne sukienki, ale bardzo drogie. Mam słabość do projektów 303 Avenue, ale co z tego, skoro ubrania szyją tylko w rozmiarach S i M??? Serio. Chciałam kupić cudowną, letnią sukienkę i popłakałam się ze śmiechu, kiedy zobaczyłam rozmiarówkę. Wylądowałam oczywiście w Zarze, kupując tę białą, która z tego co wiem już wylądowała w szafach kilku moich instagramowych obserwatorek.

…S P R I N G… . . . . . Dziś mam w głowie tylko ciepły wiatr, świergot ptaków, zapach kwiatów. . Jest cudownie! 🍋🍋🍋 . . Miłego dnia! 💋💋💋 #stylestories . . . . #mystoryoflight #chasingthelight #lightandshadowphotography #rayoflight #sunchaser #lightplay #awakethelight #forprettysake #alliseeispretty #holdthemoments #prettylittlething #summerhat #stylephoto #moodygram #parisiennestyle #effortlesschic #frenchbasket #freshblooms #whitedress #springdress #momentsofchic #lookdujour #poppyflower #buttercups #fadingbeauty #stylephotography #fedorahat #minimal_shots #simplelook

A post shared by MerCarrie (@mercarrie) on Apr 17, 2018 at 11:11pm PDT

Ostatnio zaś skusiłam się na obłędną sukienkę z Tova Fashion, a na liście zakupów jest torebka Chylak. Przegrzebuję blogi i Instagram w poszukiwaniu marek, które chwycą mnie za serce i nie doprowadzą do bankructwa.
Przy czym warto nadmienić, że jeśli jakaś firma nabierze „wiatru w żagle”, podnosi ceny tak bardzo, że aż się słabo robi. Doskonale to rozumiem, bo przecież nikt nie działa charytatywnie, ale poczucie niesmaku pozostaje (na blogu Kasi Tusk dziewczyny kiedyś sygnalizowały, że jak tylko Kasia pokazała jakiś model torebki, projektantka natychmiast podwyższyła ceny…).

Są oczywiście marki, które szyją w Polsce, cen nie mają skandalicznych, a wzornictwo potrafi oczarować. Niestety są one dostępne jedynie przez Internet.

Jasne, internetowe zakupy są bardzo wygodne, bo z poziomu kanapy można wzbogacić swoją garderobę o piękne i nietuzinkowe ubrania. Ale przyznaj, ile zamówionych w ten sposób rzeczy musiałaś zwrócić, bo na Ciebie nie pasowały? Bo choć kupiłaś zgodnie z tabelą rozmiarów, w biuście guziki nie chciały się dopiąć, a spódniczka była jednak za krótka?

I teraz pomyśl o tym, jak negatywny wpływ na środowisko mają takie zakupy. Każdy nietrafiony ciuch to paczka, która dwukrotnie musi pokonać tę samą trasę: samochodem, pociągiem a w skrajnych wypadkach samolotem. Przecież to obłęd. Nie wspominając o tym, że musisz bawić się w ciuciubabkę z kurierem.

Jeśli zaś zdecydujesz się na przykład na zakupy w sklepach Inditex, możesz ustawić odbiór zamówienia w sklepie stacjonarnym, natychmiast przymierzyć i zwrócić rzeczy, które Ci nie odpowiadają. Poświęcisz na całą czynność pół godziny. Naturalnie pod warunkiem, że sklep masz stosunkowo niedaleko.

Dostępność, relacja ceny do jakości, dobra konstrukcja, ciekawe projekty i świadomość istnienia marki – to są problemy, z którymi muszą się zmierzyć niszowi producenci ubrań. Do tego czasu zdecydowana większość z nas nadal będzie robić zakupy w sklepach dużych koncernów odzieżowych.

Czy świadoma konsumentka może w ogóle kupować w sieciówkach?

Tak. Uważam, że mimo wszystko tak. Musi to jednak robić z głową.

• Po pierwsze nie ulegaj impulsom. Zara wypuszcza nowości dwa razy w tygodniu. To szaleństwo, któremu łatwo ulec, bo przecież we wtorek byłaś modna a w piątek już nie jesteś.

• Jeśli podobają Ci się jakieś ubrania czy dodatki, włóż je do wirtualnego koszyka i wróć po kilku dniach. Zobaczysz, że większość z wybranych rzeczy to nie jest spełnienie marzeń.

• Kupuj tylko te rzeczy, których potrzebujesz i które będziesz nosić dłużej, niż jeden sezon. Nie ulegaj presji szybkich trendów, choćby nie wiem, jak było to trudne (ile prawie takich samych sukienek z guzikami potrzebujesz? Jednej. Maksymalnie dwóch).

• Wybieraj dobre tkaniny. Zerknij na rzeczy z bawełny organicznej, kolekcje join life czy conscious. Nie potępiaj od razu poliestru, bo przecież on bardzo często wzmacnia tkaninę, przez co ubrania wolniej się niszczą (możesz się doszkolić w temacie na blogu Joanny Glogazy). Dbaj o ubrania. Nie wrzucaj do pralki i suszarki wszystkiego, jak leci. Może warto niektóre rzeczy uprać ręcznie (wiem, także tego nie znoszę) w delikatnym płynie. Zobaczysz, ubrania posłużą Ci dłużej.

• Reperuj. Jesteśmy przyzwyczajone, że jeśli zepsuje się nam torebka, buty, czy podrze rękaw, często wyrzucamy rzeczy i kupujemy w ich miejsce nowe. Czasem jest to pretekst, bo już na przykład nie mogłyśmy patrzeć na dany ciuch i odetchnęłyśmy z ulgą, kiedy dokonał żywota. Ale przeważnie po prostu nie chce się nam pójść do krawca, szewca czy kaletnika. W tym roku szewc uratował mi moje ukochane sztyblety, a mój Magiczny Pan od Torebek jest w stanie przywrócić do życia prawie każdą torebkę i walizkę. Podobnie, jak miła krawcowa, która fantastycznie ceruje dziury w delikatnych tkaninach.

Zdaję sobie sprawę, że wiele moich czytelniczek jak i czytelniczek blogów nie promujących rozbuchanego konsumpcjonizmu jest świadoma skali problemu i stara się kupować z głową.
Mimo to uważam, że powyższe wskazówki powinnyśmy sobie wziąć do serca szczególnie teraz – w okresie wyprzedaży, kiedy ubrania w sieciówkach są tanie i trudno jest się oprzeć pokusom.

Po co nam dowody słabości wiszące w szafach…

Bisous :*

Jeśli lubisz moje zdjęcia i tęsknisz za nowymi tekstami, dołącz do mnie na Instagramie i Facebooku. Tam codziennie dla Ciebie piszę, rozmawiam z czytelniczkami i jestem obecna. Dla Ciebie.

Chodź. Będzie fajnie. 

Facebook MerCarrie  klik klik klik

Instagram MerCarrie klik klik klik