Camel Dress

Kiedy nastają siarczyste mrozy (czyli w moim przypadku, gdy temperatura spada poniżej 10 stopni), wpadam w popłoch, że nie mam żadnych ciepłych rzeczy. Długo zastanawiałam się, co, oprócz pierzyny, może mnie uchronić przed zimnem w sposób wystarczający i w końcu dokonałam epokowego odkrycia na miarę nagrody Nobla – niezbędny mi będzie sweter z golfem! Najlepiej na tyle długi, żeby mógł udawać sukienkę.

Po kilku wycieczkach do sklepów stacjonarnych i przejrzeniu oferty sklepów internetowych z przerażeniem stwierdziłam, że producenci odzieży najchętniej ubieraliby nas w trzeszczący plastik. „Swetry” składające się w 70% z akrylu, 28% z poliestru i 2% z wełny bezczelnie nazywają wełnianymi, zaś za produkt „premium” potrafią uznać bluzę z bawełny. Te zaś ubrania, do produkcji których wykorzystano faktycznie wełnę, wełnę merynosową lub kaszmir są tak cieniutkie, że nie budzą zbytniego zaufania.

Dlatego, kiedy bez większego zainteresowania oglądając kolekcję Zara Woman Studio natknęłam się na ten sweter, drgnęła we mnie nadzieja. Camelowa sukienka z golfem o składzie: 95% wełna, 5% kaszmir kosztująca zaledwie 299,00 zł (i jak się potem okazało wyprodukowana w Hiszpanii, a nie w Chinach) wzbudziła moje zainteresowanie. Był tylko jeden haczyk. Kiecka nie była dostępna . W końcu trafiłam na nią w belgijskim sklepie internetowym Zary i potem już tylko trzymałam kciuki, żeby nie była obcisłą tubą, w której wyglądałabym jak baleronik tudzież przeżarty wąż.

Sukienka jest bardzo ciepła, a podwójny, gruby golf z powodzeniem zastępuje szalik. W mojej ocenie jest jednak zbyt krótka, by nosić ją do zwykłych rajstop, założyłam więc bardzo grube legginsy (przy niskich temperaturach doskonale sprawdzą się także rurki, pod które zawsze można założyć rajstopy, choć szczerze tego nie znoszę!). Na wierzch zarzuciłam już tylko mój ukochany granatowy płaszcz i ruszyłam na spacer.

Tak ubrana przeszłam z przyjaciółmi na piechotę pół Brukseli, odwiedziłam muzeum i zaliczyłam dwie knajpy (choć w restauracji akurat było mi za ciepło, a niestety nie mogłam się rozebrać…).
Czułam się w tym stroju świetnie, jak elegancka laska z Pinteresta – te stonowane kolory jednak robią doskonałe wrażenie. Co więcej, było mi szalenie wygodnie, bo sukienka nie krępuje ruchów. Kiedy późnym wieczorem zrobiło się już bardzo zimno, założyłam po prostu czapkę, a na ramiona zarzuciłam szal z jagnięcej wełny.

Czuję, że właśnie znalazłam swój zimowy uniform :)

Bisous :*